Zielona lasagne

Dopiero niedawno przekonałam się do jarmużu. Po kilku nieudanych próbach spożycia go na surowo zgodnie z dietą raw (jedyna akceptowalna forma to smoothie) postanowiłam poddać go jednak jakiejś obróbce termicznej. Odrobina migdałowego mleka i czosnku, kilka minut na patelni i było ok. Okazało się, że jego kwaskowato – mdły smak, podobny z resztą do szpinaku idealnie łączy się z serami, orzechami i lekko słodkimi dodatkami. Stąd pomysł na zieloną lasagne. Jarmuż ze szpinakiem to idealna para, obie rośliny są bogate w chlorofil i wiele cennych składników odżywczych, zaś po zmiksowaniu i podgotowaniu tworzą idealny w konsystencji farsz do lasagne (nie za gęsty i nie za wilgotny).

Sekretem mojej lasagne jest idealny sos beszamelowy, taki który ma bardzo ważne zadanie – posklejać makaron z farszem, nie pozwalając na zesztywnienie jego części, oraz na zbyt wodnistą konsystencję całości, uniemożliwiającą nałożenie lasagne na talerz. Beszamel robię tradycyjnie, czyli na bazie masła i podsmażonej na niej mąki z dodatkiem krowiego mleka, soli i pieprzu. W międzyczasie przygotowuję zmiksowany sos z liści szpinaku i jarmużu, podduszając go ze szpinakiem, serem feta i słodką śmietanką. Na 2 patelni podsmażam drobno pokrojone pieczarki i cebulkę, dodając pod koniec smażenia 2 łyżki sera mascarpone. Gdy mam gotowy beszamel i 2 sosy układam płaty makaronu do lasagne, polewam je sosem beszamelowym i układam warstwę zielonego farszu na który układam ponownie makaron. Następna warstwa jest identyczna, tylko zamiast zielonego farszu daję pieczarkowy. Pamiętajcie, żeby warstwy farszu nie były zbyt grube, powinny mieć około 1 cm grubości. Na samą górę układam plastry sera mozzarella, który podczas pieczenia powinien się roztopić. Moja lasagne leżakuje przed pieczeniem w lodówce nawet do 12 h. Piekę w piekarniku ustawionym na 160 st C przez około 40-60 min.